DERS TANITIM ve UYGULAMA BİLGİLERİ
| Dersin Adı | Kodu | Yarıyıl | T+U+L (saat/hafta) | Türü (Z / S) | Yerel Kredi | AKTS |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Türkiye'de Modern ve Çağdaş Tiyatro | THR 382 | Bahar | 03+00+00 | Seçmeli | 3 | 5 |
| Akademik Birim: | Tiyatro |
| Öğrenim Türü: | Örgün Eğitim |
| Ön Koşullar | Yok |
| Öğrenim Dili: | İngilizce |
| Dersin Düzeyi: | Lisans |
| Dersin Koordinatörü: | Özlem Hemiş |
| Dersin Amacı: | Bu dersin amacı tarihsel bir perspektiften bakarak öğrencileri Cumhuriyet sonrası kurumsallaşan ve süreç içinde batılı tarzda yapılmakta olan tiyatronun içinde bağımsız bir yapıyı da var eden ülkemiz tiyatrosunun belli başlı akımlarıyla, üreticileriyle ve yapıtlarıyla tanıştırmaktır. Tiyatronun geçirdiği değişim ve gelişim süreçleri, ele alınan dönemlerin toplumsal koşullarıyla paralel olarak incelenecek, böylece sanat ve toplum ilişkisi irdelenecektir. Dersin bir diğer amacı öğrencileri bilimsel çalışmanın yöntem ve kurallarıyla da tanıştırmaktır. Bu nedenle öğrencilerin hazırlayacakları sunum ve ödevlerle derse aktif olarak katılmaları beklenmektedir. |
| Dersin İçeriği: | Cumhuriyet sonrası Türkiye’sinde tiyatronun genel yönelimleri ve kırılma noktalarının metinler yoluyla kavranmasına odaklanılacaktır. |
| Dersin Öğrenme Çıktıları (ÖÇ): |
|
| Dersin Öğrenme Yöntem ve Teknikleri | Ülkemizde tiyatro dağarcığını oluşturan yapıtların okunması ve dramaturjik açıdan toplumsal tarihsel bağlam içinde analiz edilmesi yöntemiyle çalışılacaktır. |
HAFTALIK PROGRAM
| Hafta | Konular | Ön Hazırlık |
|---|---|---|
| 1 | Cumhuriyet sonrası pradigmalarına giriş. | |
| 2 | Muhsin Ertuğrul ve Türkiye’de tiyatrosunun kurumsallaşması | |
| 3 | Cumhuriyet’in ilk yıllarında yazılan oyunların genel eğilimleri. | Yakup Kadri, Sağanak (1929) Musahipzade Celal, Bir Kavuk Devrildi (1930) Reşat Nuri, Yaprak Dökümü (1930) Nazım Hikmet, Kafatası (1932) Nahit Sırrı Örik, Sönmeyen Ateş (1933) Halide Edip, Maske ve Ruh (1935) Necip Fazıl Kısakürek, Bir Adam Yaratmak (1938) |
| 4 | Çok partili sisteme geçiş döneminin oyunlara yansımaları. | Ahmet Kutsi Tecer, Köşebaşı (1947) Ahmet Muhip Dranas, Gölgeler (1947) Cevat Fehmi Başkut, Paydos (1948) Nahit Sırrı Örik, Para Uğrunda (1949) Oktay Rifat, Oyun İçinde Oyun (1949) Turgut Özakman, Duvarların Ötesi (1957) Yaşar Kemal, Teneke, (1955 (1965)) Çetin Altan, Tahterevalli (1959) Necati Cumalı, Mine ve/veya Susuz Yaz (1959) Refik Erduran, Cengiz Han'ın Bisikleti (1959) |
| 5 | 1960 sonrası oyun yazarlığı ve sahneleme eğilimleri. | Cahit Atay, Pusuda (1961) Turgut Özakman, Ocak (1962) Sermet Çağan, Ayak Bacak Fabrikası (1963) Haldun Taner, Keşanlı Ali Destanı (1964) Melih Cevdet Anday, Mikadonun Çöpleri (1967) Güngör Dilmen, Kurban (1967) Turan Oflazoğlu, Deli İbrahim (1967) Vasıf Öngören, Asiye Nasıl Kurtulur (1969) Haldun Taner, Sersem Kocanın Kurnaz Karısı (1969) Oktay Arayıcı, Seferi Ramazan Bey'in Nafile Dünyası (1969) |
| 6 | 1970 sonrası oyun yazarlığı ve sahneleme eğilimleri. | Aziz Nesin, Tut Elimden Rovni (1970) Adalet Ağaoğlu, Kozalar (1971) Ülker Köksal, Sacide (1972) İsmet Küntay, Evler Evler (1972) Adalet Ağaoğlu, Kozalar (1973) Oğuz Atay, Oyunlarla Yaşayanlar (1975) Behçet Necatigil, Radyo Oyunları (1975) Dinçer Sümer, Eski Fotoğraflar (1979) Uğur Mumcu, Sakıncalı Piyade (1977) Aziz Nesin, Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz (1977) |
| 7 | 1980 sonrası oyun yazarlığı ve sahneleme eğilimleri. | Şahları da Vururlar, Ferhan Şensoy (1980) Murathan Mungan, Mahmut ile Yezida (1982) Orhan Asena, Ya Devlet Başa Ya Kuzgun Leşe (1983) Tuncer Cücenoğlu, Kadıncıklar (1983) Behiç Ak, Bina (1984) Nezihe Araz, Afife Jale (1987) Oktay Rıfat, Yağmur Sıkıntısı (1988) Güner Sümer, Yarın Cumartesi (1988) |
| 8 | 1990 sonrası oyun yazarlığı ve sahneleme eğilimleri. | Mehmet Baydur, Cumhuriyet Kızı (1990) Yangın Yerinde Orkideler (1991) Murathan Mungan, Geyikler Lanetler (1992) Ülkü Ayvaz, Nihavent Longa (1993) Coşkun Büktel, Theope (1993) Turgay Nar, Çöplük (1993) Eşber Yağmurdereli, Akrep (1998) Civan Canova, Sokağa Çıkma Yasağı, (1999) |
| 9 | TAL: Tiyatro Araştırmaları Laboratuvarı ve etkileri: Alternatif tiyatro söylemi, kavrayışı. | |
| 10 | Performans Günleri: yeni bir alanın tanımlanması, performativite. | |
| 11 | 2000’ler alternatif mekânlarda genç tiyatro, çağdaş gösteri sanatları girişimi’nin etkinlikleri. | |
| 12 | 2010 sonrası eğilimler: oynamak için yazmak; yeni kolektivite, devising theatre’ın yansımaları. | Yeşim Özsoy, Aksak İstanbul Hikayeler (2004) Yiğit Sertdemir, Surname 2010 (2010) Murathan Mungan, Mutfak (2013) Mirza Metin, Disko 5 No.lu (2013) Şamil Yılmaz, Artık Hiçbi’şii Eskisi Gibi Olmayacak. Sil Göz Yaşlarını! (2014) Ahmet Sami Özbudak, İz (2014) Firüze Engin, Cambazın Cenazesi (2015) Murat Mahmutyazıcıoğlu, Sen İstanbul'dan Daha Güzelsin (2016) |
| 13 | Yeni dramaturjiler. | |
| 14 | Çağdaş gösteri sanatlarının seyirci ve medyayla buluşması. |
Kadir Has Üniversitesi'nde bir dönem 14 haftadır, 15. ve 16. hafta sınav haftalarıdır.
ZORUNLU ve ÖNERİLEN OKUMALAR
| Ahmad, Feroz, Modern Türkiye'nin Oluşumu, Kaynak Yay., İstanbul. And, Metin, Türk Tiyatrosunun Evreleri, İş Bankası Yay., İstanbul And, Metin, Cumhuriyet Sonrası Türk Tiyatrosu, İş Bankası Yay., İstanbul Güçbilmez, Beliz, Zaman Zemin Zuhur, Dost Kitabevi, Ankara Şener, Sevda, Cumhuriyet’in 75. Yılında Türk Tiyatrosu, İş Bankası Yay., İstanbul Pekman, Yavuz, Çağdaş Türk Tiyatrosunda Geleneksellik, Mitos Boyut, İstanbul Zürcher, Eric Jan, Modernleşen Türkiye'nin Tarihi, İletişim Yay., İstanbul Okunması zorunlu oyun listesi haftalık programdadır. Bazı metinler "toplu oyunlar" baskıları altında yer alabilirler. |
DİĞER KAYNAKLAR
| Demir, Fethi, 1980 Sonrası Türk Tiyatro Edebiyatı, Mitos Boyut, İstanbul Sevengil, Refik Ahmet, Türk Tiyatrosu Tarihi, Alfa Yay., İstanbul Ünlü, Aslıhan, Merkeze Dönmek, Mitos Boyut, İstanbul Ünlü, Aslıhan, Türk Tiyatrosunun Antropolojisi, Mitos Boyut, İstanbul Yukarıdaki kaynakça dışında görsel malzeme kullanılmaktadır. |
DEĞERLENDİRME SİSTEMİ
| Yarıyıl İçi Çalışmaları | Sayı | Katkı Payı (%) |
|---|---|---|
| Katılım | 14 | 10 |
| Ödev | 1 | 10 |
| Sunum/Jüri | 1 | 10 |
| Diğer Uygulamalar (seminer, stüdyo kritiği, workshop vb.) | 1 | 20 |
| Final Sınavı | 1 | 50 |
| Total: | 18 | 100 |
İŞ YÜKÜ HESAPLAMASI
| Etkinlikler | Sayısı | Süresi (saat) | Toplam İş Yükü (saat) |
|---|---|---|---|
| Ders Saati | 14 | 3 | 42 |
| Proje | 1 | 5 | 5 |
| Ödev | 2 | 8 | 16 |
| Sunum/Jüriye Hazırlık | 1 | 5 | 5 |
| Diğer Uygulamalara Hazırlık | 2 | 6 | 12 |
| Dersle İlgili Sınıf Dışı Etkinlikler | 14 | 3 | 42 |
| Final Sınavı | 1 | 3 | 3 |
| Toplam İş Yükü (saat): | 125 | ||
1 AKTS = 25 saatlik iş yükü
PROGRAM YETERLİLİKLERİ (PY) ve ÖĞRENME ÇIKTILARI (ÖÇ) İLİŞKİSİ
| # | PY1 | PY2 | PY3 | PY4 | PY5 | PY6 | PY7 | PY8 | PY9 |
| OC1 | |||||||||
| OC2 | |||||||||
| OC3 | |||||||||
| OC4 | |||||||||
| OC5 |
Katkı Düzeyi: 1 Düşük, 2 Orta, 3 Yüksek